Zo Ma Kota - książeczki dla dzieci: października 2018

The Gruffalo's Child

października 27, 2018

Autor	Julia Donaldson
Ilustracje	Axel Sheffler
Wydawnictwo	Macmillan
Cena	12.99£
Rodzaj	Dźwiękowa
Wiek	Brak danych

Gruffalo ostrzega swoją córeczkę, aby nie chodziła sama po ciemnym lesie, bo Wielka Zła Mysz może być za nią. Gruffalo opowiada jej, o tym jak ją pewnego razu spotkał. Co prawda nie może przypomnieć sobie szczegółów, ale pamięta, że Mysz była okropnie silna, miała długi, łuskowaty ogon, jej oczy przypominały baseny pełne ognia, a jej straszne wąsiska były twardsze niż drut. Pewnej śnieżnej nocy, kiedy Gruffalo smacznie spał jego córeczka wybrała się na wędrówkę. Najpierw odnalazła długi ślad, zupełnie jak po mysim ogonie, jednak okazało się, że to ślad węża. Ten mówi, że nie jest myszą, ale wie, że mysz je teraz pewnie ciasto z gruffalo. Kolejne ślady zaprowadziły dziecko Gruffalo do domku sowy, ta oznajmiła, że nie jest myszką, ale mysz na pewno jest gdzieś niedaleko i je placek z gruffalo. Ostatni był lis, który powiedział, że mysz jest pod drzewem i pije teraz herbatę z gruffalo. Dziecko Gruffalo oznajmia, że wie, że to są tylko sztuczki i nie wierzy w Wielką Złą Mysz. Jednak dziewczynka znajduje myszkę, nie dużą, nie złą, taką, co nadaje się na kolację. Jednak przed jedzeniem mysz proponuje, że przedstawi ją Wielkiej Myszy... I idzie zawołać swoją wielką i złą koleżankę. Mysz weszła na drzewo i poprosiła, aby maluch poczekał chwilę, a ona zawoła Wielką Złą Mysz. W międzyczasie wzszedł księżyc w pełni, a na ziemi ukazał się wielki cień myszy. Dziecko Gruffalo wrzasnęło i uciekło, mysz zeskoczyła z drzewa i uśmiechnęła się – w końcu zachowała życie i swoją pozycję wielkiej i złej. A dziewczynka pobiegła s powrotem do jaskini do swojego taty, gdzie poczuła się nieco bardziej odważna.

Grafika jest troszkę bardziej mroczna (w końcu rzecz dzieje się w nocy, w trakcie śnieżnej zamieci), ale utrzymana w tej samej konwencji co pierwsza część. Czcionka jest ładna, tak jak w pierwszej części w fabułę wpisane są ikonki, który przycisk należy wcisnąć w tym miejscu. Wierzcie lub nie, ale niesamowicie podkręca to klimat, szczególnie straszny dźwięk zamieci działa na wyobraźnię. Panel dźwiękowy w zasadzie jest bardzo podobny do poprzedniczki, jest też zamocowany w ten sam sposób, jednak nie trzeba trafić dokładnie w środek przycisku, aby się coś zadziało.

Wiecie, to, że Gruffalo ma córeczkę zadziałało tylko na jego korzyść… Zo mówi, ze córeczka to Zo, a tatuś to „Glufalo Maciej”… także uważa, że dźwięk zamieci jest straszny, ale nie na tyle, żeby go nie wciskać… A wciskanie w tym egzemplarzu jest łatwiejsze, wszystko to składa się na wyznanie dwulatki: „kocham niebieski Glufalo” (patrz okładka).

Jak można nie lubić tej pozycji? Czytamy ją bardzo często, Zo nawet nie próbuje z niej powyrywać stron. Mnie trochę przeraża, że córeczka Gruffalo nosi taką laleczkę, która się przewija w Blair Witch Project, Ci co pamiętają i mają bujną wyobraźnię po prostu muszą to wziąć na klatę.

Inne w kolekcji:

The Gruffalo

Dzwiekowe

The Gruffalo

października 25, 2018

Autor	Julia Donaldson
Ilustracje	Axel Sheffler
Wydawnictwo	Macmillan
Cena	12.99£
Rodzaj	Dźwiękowa
Wiek	Brak danych

Mała myszka idzie przez las, niestety wpada na lisa, który chce ją zjeść na lunch. Mysz wykręca się mówiąc, że jest umówiona na lunch z Gruffalo, który ma wielkie kły, straszne pazury i zębiska, a jego ulubionym daniem jest pieczony lis. Lis w podskokach ucieka do nory, a mysz śmieje się z niego, że jest głupiutki i nie wie, że ktoś taki jak Gruffalo nie istnieje. Następnie myszkę zaczepia sowa, która proponuje jej herbatkę, tym razem mysz również wykręca się spotkaniem z Gruffalo, jednak opowiada sowie, że ma on guzowate kolana, obrócone palce i trujące brodawki na nosie, a jego ulubionym daniem są lody z sowy. Tak więc sowa ucieka, a mysz się nabija z jej łatwowierności. Kolejnym zwierzęciem, które chce pożreć mysz jest wąż, jemu też mysz sprzedaje ściemę o Gruffalo, mówiąc, że ma pomarańczowe oczy, czarny jęzor i fioletowe kolce na plecach, a jego ulubionym daniem jest wąż. Wąż ucieka, a mysz idzie w dalszą wędrówkę. Aż tu nagle… Wpada na stwora, którym straszył inne zwierzęta! To prawdziwy Gruffalo, ze wszystkimi atrybutami, które wymyśliła mysz! Z tym, że… jego ulubione danie to mysz na kanapce! Ale jak wiecie mysz, od początku nie była w ciemnie bita i powiedziała, że jest najgroźniejszym zwierzęciem w tym lesie i to udowodni. Mysz wróciła z Gruffalo tą samą trasą, którą szła poprzednio. I wąż i sowa i lis uciekli w popłochu, przed Gruffalo oczywiście, ale on o tym nie wiedział, więc mysz wmówiła mu, że boją się właśnie jej, a jej ulubionym daniem jest Gruffalo pod kruszonką, w związku z tym Gruffalo uciekł gdzie pieprz rośnie, a mysz znalazła orzeszka, a orzeszek był smaczny…

Grafika jest cudowna, to taka grafika, która krzyczy jestem bajką, taką z prawdziwego zdarzenia, taką, która spodoba się każdemu dziecku. Bardzo kolorowa, bardzo tajemnicza i jeszcze bardziej naszpikowana szczegółami. Czcionka jest bardzo ładna, w treść książki są wplecione symbole z panelu dźwiękowego, wciśnięte w odpowiednim momencie tworzą wspaniały klimat. Panel dźwiękowy przymocowany jest do ostatniej strony, bardzo solidny i duży, jednak aby uruchomić dźwięk trzeba trafić dokładnie w jego środek.

Zoja tłucze tę książkę od dawna, ogląda myszkę, próbuje opowiadać o co chodzi. Mało kto wie też, że jak mówi Glafalo, to, ma to sens: bardzo ją to frustruje. Panel dźwiękowy ciężko jej wciskać, ale to robi, jak nie udaje jej się to zbyt długo, to męczy nas.

Książka „kupiła” mnie od razu. Ma piękną grafikę i świetną fabułę, wszystko dźwięcznie się rymuje. Tu minusik, za to, ze przy tłumaczeniu traci, ale w takim razie staramy się nie tłumaczyć. Jeśli ktoś z Was się na to upiera, to widziałam, że książka ukazała się w polskim wydawnictwie Ene Due Rabe – tam na pewno jakiś sprytny Pan przetłumaczył to lepiej niż zrobi to mama w locie. Dodatkowo książkę trzeba czytać wspólnie, bo ma miękkie stronnice, co na pewno Zo by wykorzystała, gdyby została z nią sam na sam… Tak czy inaczej: polecamy! Książkę i po polsku i po angielsku znajdziecie w większych księgarniach.

Inne w kolekcji:

The Gruffalo’s child

Ksiezniczki

Śpiąca Królewna

października 23, 2018

Dzwiekowe

Portly Pig

października 21, 2018

Normalna

Modna Świnka

października 19, 2018

Autor	Urszula Kozłowska
Ilustracje	Arleta Strzeszewska
Wydawnictwo	Wilga
Cena	7.99 PLN
Rodzaj	Normalna
Wiek	Brak danych

Dziś na tapecie będzie świnka i to modna świnka. A to za sprawą tego, że w zagrodzie ma się odbyć pokaz mody. Niestety kury mówią śwince, że jest zbyt okrągła na modelkę. To samo stanowisko zajmuje koza. Łaciata krowa, tłumaczy jej, że plamy z błota, nie są zbyt eleganckie, klacz z kolei tłumaczy, ze świnka ma łysą głowę (nie to co klacz: grzywa na wypasie), więc niech lepiej da spokój i pójdzie posiedzieć sobie w chlewie. Świnka jednak się nie poddała i wzięła udział w pokazie. Okazało się, że w tym sezonie modna jest łysinka, róż, zakręcony ogonek i krągłe boczki, w związku z tym, świnka wszystkich przyćmiła.

Zastanawiam się, czy grafika tej serii mi się już opatrzyła, czy faktycznie zrobiła się w jakimś momencie bardziej znośna. Mam przyjemność ponownie napisać Wam, że nie jest tak naszpikowana jak w pierwszych egzemplarzach o których Wam pisałam. Wierszyk się rymuje, pisany jest wyraźną, pogrubioną czcionką.

Ta pozycja wydaje się być całkiem obojętna Zo. Myślę, że czytałyśmy ją kilka razy, raczej nie więcej.

Mnie nie zachwyca grafika, chociaż naprawdę jest lepiej. Fabuła też mi się nie podoba. Myślę, że to zupełnie przeciętna pozycja. Sporo też mówi to, że najczęściej jak piszę recenzje, to jakieś małe rączki wynurzają się znikąd i zaczynam kolejną recenzję czekając, aż Isia nacieszy się podkradzioną pozycją. Tu miałam spokój, bo Zo tylko rzuciła na nią okiem i wybrała inną.

Inne w kolekcji:

Czerwony Pomidorek, Mała Owieczka, Rozbrykany Konik, Zielony Ogórek, Pstrokata Kurka, Mały Piesek, Nieśmiały Kotek, Niesforny Miś, Roztańczona Żabka, Kapryśna Kaczuszka, Nieśmiała Śliweczka, Ciekawska Krówka, Mądra Sowa, Miła Biedronka, Pracowita Pszczółka, Pomysłowy Indyk, Dzielny Reniferek, Najpiękniejsza Choinka, Bałwanek, Święty Mikołaj, Wielkanocne Pisanki, Wielkanocny Baranek, Wielkanoc Kurczaczka, Wielkanoc Zajączka

Dzwiekowe

Pirate Pete. Potty

października 17, 2018

Autor	Andrea Pinnington
Ilustracje	Melanie Williamson
Wydawnictwo	Ladybird
Cena	6.99£
Rodzaj	Dźwiękowa
Wiek	18m+

Na pierwszych stronach poznajemy pirata Pete’go, który robi siusiu i kupę w pieluszkę, oraz jego rodzinę, która w większości korzysta już z toalety. Pete dochodzi do wniosku, że nie ma nic złego w tym, że jego mały braciszek załatwia swoje potrzeby w pieluszkę, ale on już jest na to za duży. Właśnie w konsekwencji tej decyzji pirat idzie z mamą do sklepu, aby wybrać sobie najlepszy nocnik. Peta jest podekscytowany i dlatego zastanawia się po co mu nocnik… może da się z niego zrobić statek, albo kapelusz? Ale mama przypomina mu do czego służy nocnik. Następnie Peta wybiera sobie majtki, a jego mama uczy go kilku specjalnych piracko-nocnikowych zasad: wycieranie pupy, wylanie nocnika do toalety, mycie i suszenie rączek. Nawet jeśli zdarzy się mu jakaś wpadka i nie zdąży na nocnik, to mama i tata są z niego dumni, bo wiedzą, że bardzo się stara. Po długich treningach Pete’mu udaje się trafić ze wszystkim gdzie trzeba, cieszył się przy tym tak bardzo, że zademonstrował efekty całej rodzinie. Teraz już tylko dzidziuś robi siusiu w pieluszkę, ale Peta będzie na miejscu i będzie gotów pomóc mu, kiedy zechce zmienić pieluchę na nocnik.

Grafika jest śmieszna. Ma fajne kolory, na neutralnym tle (np. w kotwice znajdują się szczegółowe elementy: np. kolekcja majtek. Oczywiście, jak to w ladybird, na każdej stronie znajdziecie ukrytą biedronkę. Tekst jest fajny, tłumaczy dziecku wszystko co trzeba. Przycisk z guzikiem jest nieco większy niż w innych pozycjach tego typu. Zamocowany jest solidnie, a po jego wciśnięciu usłyszycie głośno i wyraźnie piracki okrzyk aprobaty.

Książeczka jest u nas na tapecie, tak mniej więcej od miesiąca. Nie powiem, żeby przemówiła jakoś do podświadomości Zo. Jednak lubi ją czytać, lubi wybierać nocnik dla siebie i dla Pete’go, lubi oglądać majtki i przydzielać je rodzicom, dziadkom, cioci, wujkowi, sobie.

Książka jest naprawdę fajnie zrobiona, pokazuje na pewno jak to wszystko powinno przebiegać. Szkoda, że Zo jest na to nieczuła. Nic nie szkodzi, że na okładce jest napisane, że to książka, dla chłopców, Isi zupełnie to nie przeszkadza.

Inne w kolekcji:

I’m a New Big Brother, My Big Boy Bed, Please and Thank You

Na stronie wydawnictwa znajdziecie inne wydanie, niestety nie ma możliwości „podejrzenia” czy jest to to samo w środku.

Redaktor	Monika Tomaszewska
Ilustracje	Beata Piwko
Wydawnictwo	Olesiejuk
Cena	4.99PLN
Rodzaj	Rozkładana
Wiek	3+

Obserwatorzy

Zo Ma Kota - książeczki dla dzieci

Gues Who? On the Move

Pracowita Pszczółka

The Gruffalo's Child

The Gruffalo

Śpiąca Królewna

Portly Pig

Modna Świnka

Pirate Pete. Potty

O Nas

Tematyka

Rodzaj

Wydawnictwa

Najnowsze posty

Archiwum

Najczęściej czytane

Polub nas na facebooku

Autor	Jeannette Rowe
Ilustracje	Jeannette Rowe
Wydawnictwo	The Five Mile Press
Cena	9.99£
Rodzaj	Z okienkami
Wiek	Brak danych

Autor	Axel Scheffler
Ilustracje	Axel Scheffler
Wydawnictwo	Nosy Crow
Cena	5.99£
Rodzaj	Dźwiękowe
Wiek	Brak danych