Guess How Much I Love You
lutego 08, 2019
Autor
|
Sam McBratney
|
Ilustracje
|
Anita Jeram
|
Wydawnictwo
|
Ted Smart
|
Cena
|
7.99£
|
Rodzaj
|
Normalna
|
Wiek
|
Brak danych
|
Książka o dwóch zającach: małym i
dużym. W lesie nadchodzi czas snu, mały zając biega z tatą zającem po lesie, nagle łapie go za uszy mówi: "zgadnij jak bardzo Cię kocham!". Jednak tata uważa, że tego nie zgadnie. Maleństwo mówi, że kocha go tak, bardzo
(rozkłada ręce), ale tata mówi, że kocha go tak bardzo i rozkłada swoje, a
przecież ręce taty zająca są dużo, dużo większe… Następnie próbuje pokazać, że
kocha go tak mocno, jak daleko potrafi sięgnąć, ale przecież tata sięgnie
wyżej, więc kocha mocniej. Mały zajączek mówi, że kocha tatę, aż do końca
swoich palców stóp, tata mówi, że też kocha go do końca palców jego stóp, po
czym podrzuca go do góry, tak, że palce są znacznie wyżej niż poprzednio.
Następnym wyznacznikiem miłości był podskok, ale i tu duży zając miał przewagę.
Dlatego mały zając zmienia wyznacznik miłości i mówi, że kocha aż do rzeki, ale
tata - nie w ciemię bity - odpowiada, że kocha zajączka, aż do wzgórz za rzeką.
Mały zajączek był już mocno zmęczony i nie miał siły więcej myśleć. Ale
spojrzał w niebo, pomyślał, że nie ma już nic dalej i powiedział tacie, że
kocha go aż do księżyca, tata powiedział, że to całkiem daleko. Maleństwo
zasnęło, tata odniósł je do łóżka, pocałował na dobranoc, położył się bardzo
blisko i wyszeptał z uśmiechem: Kocham Cię jak stąd do księżyca i z powrotem.
Grafika jest bardzo prosta: na białym
tle znajdują się delikatne, jakby akwarelowe scenki. Ci co kojarzą królika Piotrusia pomyślą, że już gdzieś to widzieli, no przynajmniej ja miałam takie
wrażenie. Czcionka jest duża, bardzo duża jak na dziecięcą książkę, ale musicie
wiedzieć, że sama książka ma całkiem duży format, więc po prostu wszystko jest
duże. Tak czy inaczej: książka daje wrażenie delikatnej, schludnej i
przejrzystej.
Wstyd przyznać, ale wydaje mi się, że
Zo za nią nie przepada. A to chyba za sprawą tego, że rzadko jej ją czytaliśmy.
Musimy to koniecznie naprawić i to od razu: będzie dziś czytana przed snem.
Książka jest ładna, bardzo przyjemnie
się ją czyta i ogląda Ma też swoją mroczną stronę: za każdym razem jak docieram
do puenty, to ryczę jak bóbr, wyciska ze mnie łzy. Przypominają mi się chwile,
kiedy chciałam pokazać mojej mamie albo babci jak bardzo je kocham rozkładając
szeroko ręce. Zresztą kto nie próbował tego robić?
0 komentarze